Sprzedam polisę Skandia, Axa, Generali, Aegon, Nordea – czy warto i jak to zrobić

Na forach i tablicach ogłoszeń nie brakuje chętnych do sprzedania swoich inwestycji w ubezpieczeniowych funduszach kapitałowych (UFK) typu Skandia, Axa, Generali, Aegon czy Nordea. Przyczyn powstania rynku wtórnego polis jest wiele, ale dla myślących o wyjściu z tego produktu inwestycyjnego najważniejsze jest teraz podjęcie właściwej decyzji oraz zorganizowanie transakcji tak, żeby nie skomplikować swojej sytuacji jeszcze bardziej.

W tym wpisie nie odpowiem na pytanie, czy warto sprzedać akurat Twoją polisę, ale przedstawię kilka informacji, które pozwolą Ci podjąć decyzję samodzielnie. Na koniec napiszę o tym, jak to bezpiecznie zrobić od strony technicznej.

Na początek kilka ważnych faktów prosto z umów, które wszyscy (również ja) podpisywaliśmy, mam nadzieję świadomie, ze Skandią, Aegonem, Axą i innymi.

Czy można polisę zerwać przed jej upływem?

Oczywiście, że tak, ale ubezpieczyciel potrąci sobie opłatę likwidacyjną, malejącą (proporcjonalnie do kapitału) ze stażem w programie. Wynosi ona od 100% do 4% wartości inwestycji w zależności od tego, w którym roku obowiązywania umowy rezygnujemy. To najdroższe rozwiązanie z możliwych.

Czy można zrobić coś innego, żeby nie opłacać składek?

Można zawiesić opłacanie składek na pewien okres. W Skandii jest to 12 miesięcy po upływie 3 roku programu. Można również wystąpić o zmianę częstotliwości naliczania składek, jeśli to nam pomoże opanować kryzys. To rozwiązanie dla tych, których sytuacja finansowa zmusza do chwilowego zaprzestania systematycznych oszczędności.

Czy można jakoś odzyskać pieniądze z polisy inwestycyjnej bez ponoszenia kosztów likwidacyjnych?

Niestety, takiej możliwości nie ma, chyba że... odstąpimy od umowy w terminie 30 dni od jej doręczenia (cokolwiek to oznacza w praktyce – wizytę listonosza, datę stempla pocztowego, nasz podpis pod umową?). To rozwiązanie dla klientów, którzy szybko zorientują się, że polisa inwestycyjna im nie odpowiada.

A może jednak zostać w programie?

Jeśli nie potrzebujemy na gwałt naszych zamrożonych pieniędzy, warto rozważyć pozostanie. Frustracja pozbywających się polis często wynika ze słabych wyników ich inwestycji, a te wynikają z kolei z niewiedzy lub braku czasu na zarządzanie nimi.

Co możemy zrobić w takiej sytuacji?

1. Stopniowo dokształcić się z rynku inwestycji kapitałowych oraz naszej platformy inwestycyjnej. Tylko czy jeśli nie zrobiliśmy tego do tej pory, wystarczy nam determinacji, żeby zrobić to teraz?

2. Zdać się na jeden z portfeli modelowych (dopasowuje inwestycje do naszego profilu inwestycyjnego – ile mamy lat, ile będziemy inwestować, jakie tolerujemy ryzyko straty).

3. Wybrać fundusze gwarantowane lub o najniższym stopniu ryzyka (np. obligacji). Nasze zyski będą dużo niższe niż to, co opowiadał doradca, ale uda nam się lepiej ochronić kapitał przed stratą.

4. Skorzystać z dodatkowych usług doradcy inwestycyjnego. Są płatne, ale w zamian dostajemy rekomendacje i możemy aktywnie zarządzać swoimi oszczędnościami. Po raz kolejny to my ponosimy jednak ryzyko ewentualnego niepowodzenia ich porad. Strony dwóch takich komercyjnych doradców tutaj i tutaj. Lista licencjonowanych doradców inwestycyjnych tutaj.

Innym źródłem frustracji są wysokie opłaty za ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy. Niestety, nie ma tu praktycznie żadnych możliwości manewru, żeby je usunąć lub nawet znacząco obniżyć.

Jak najkorzystniej pozbyć się polisy inwestycyjnej Skandia, Axa, Aegon czy Generali?

Za pomocą cesji praw do polisy. Jest to umowa cywilnoprawna pomiędzy osobą ubezpieczającą (nami) oraz osobą trzecią (kupującym) przenosząca na nią prawa i obowiązki w ramach polisy.

Firmy ubezpieczeniowe mają do tego swój formularz. Tutaj formularz Skandii. Ale uwaga! –  ten świstek nie załatwia wszystkiego; to tylko formularz przeniesienia praw i obowiązków ubezpieczającego. To nie to samo co pełna cesja.

Już wyjaśniam. Problemem tego typu transakcji jest to, że w umowie ubezpieczający to nie to samo co ubezpieczony. Firmy mają procedury, żeby zmienić ubezpieczającego (płatnika), ale ubezpieczony (ten, który otrzyma pieniądze) nie może być zmieniony. Ma on też niezbywalne prawo wyznaczania osoby uposażonej (czyli kogoś, kto otrzyma wartość ubezpieczenia na wypadek śmierci).

Te dwie ostatnie kwestie (przeniesienie praw i obowiązków ubezpieczonego oraz sprawa wyznaczania uposażonego) muszą być uregulowane osobną umową. Wtedy nastąpi pełna cesja. W przeciwnym razie płatnik się zmieni, ale nie będzie miał prawa do wypłaty ubezpieczenia ani ustalenia osoby uposażonej.

Ta dość zawiła konstrukcja jest niestety niezbędna, żeby dopiąć transakcję na ostatni guzik. Tutaj ktoś sprzedaje (za 97zł – niezły zarobek na kłopotach ludzi) wzór umowy cesji polisy inwestycyjnej. W pierwszym komentarzu do tego wpisu są wkazówki, jak zrobić to za darmo.

Jak szukać ofert kupna?

Rynek wtórny polis inwestycyjnych rozwinął się do tego stopnia, że powstały nawet strony internetowe w formie tablic ogłoszeń dedykowanych takim transakcjom.

1. www.sprzedajpolise.pl 

2. poolisa.pl 

Inne miejsca w internecie, gdzie często widziałem oferty sprzedaży i (rzadziej) kupna to:

1. forum ePortfel

2. forum Money.pl

3. forum Bankier.pl

--------------

Nie namawiam nikogo do sprzedaży polisy. Jest to w większości przypadków spora strata finansowa, szczególnie jeśli wychodzimy po kilku latach trwania programu. Sam jestem właścicielem programu Skandia (od lutego 2012) i nie zamierzam rezygnować. Na MojaPrzyszlaEmerytura.pl będę opisywał losy swojej inwestycji.